“De Sarakasi dome op Ngara road. Hier zit alles in – het theater, danszalen, kantoren en een dakterras. Mijn appartement zat helemaal onderin. In de avonden was ik helemaal alleen. Spookachtig was dat, maar het wende snel. ’s Avonds zat ik vaak op mijn balkon te schrijven of te denken.”
In het weekend ging ik vaak hiken om mijn hoofd leeg te maken. Het was zo’n intens project, en het was zo smerig in de stad. Dit was bij de Ngong hills, waar de Masai wonen. Je ziet zeven heuvels, een uitgestrekt land. En wolken – omdat het nu in Kenia cold season is was het er best wel koud.”
“Ik neem altijd bellenblaas mee op reis. Kids hebben dat vaak nog nooit gezien. In de sloppenwijk Dandora ging ik naar een presentatie. Ieder jaar wordt een groep jonge talenten uit de sloppenwijken geselecteerd voor de traineeship van Sarakasi. Ik zou eigenlijk met de selectie werken, maar uiteindelijk heb met vijf dansers uit Dandora gewerkt, en met de rest van de trainees van Sarakasi. De meesten hebben op straat leren dansen. Een van de jongens, John, had vanaf zijn 15e acht jaar onschuldig vastgezeten. Ik ben mee geweest naar de mannengevangenis, waar ze werken met dans en acrobatiek.”
“Willie de bananenman! Bij hem kocht ik in de ochtend fruit voor de dansers, zodat ze genoeg energie zouden hebben voor de repetitie. Omdat ze zelf vaak geen geld hadden heb ik hier ook de bijdrage van de 3Package Deal voor gebruikt. Hij zei dat hij me zou missen. I was good business for him.”
“Hier ben ik bij de Masai, een van de bekendste nomadenstammen van Kenia. Ik wilde niet met de toeristen mee dus ik heb iemand gevonden die ze goed kende. Ze hadden net de welkomstdans voor me gedaan. Ik werd er ook bij betrokken, dus dit is nagenieten. Het was echt surrealistisch om dat op hun land met ze te mogen doen.”
Onderweg naar het dorp van de Masai moesten we vijf kilometer lopen. Ik kreeg een soort privérondleiding. De chief vertelde me onderweg over allerlei geneeskrachtige planten. Datgene wat ik zocht, die connectie met de natuur, heb ik daar gevonden.”
“Van deze groep bleven er na de auditie veertien over. Met veertien man was het al keihard werken, ik zou wel gek zijn geweest om ze allemaal aan te nemen. Washika, het hoofd van de acrobaten, staat helemaal rechts.”
“De groep kwam vaak te laat, en we hadden maar vier uurtjes. Dus hier ben ik waarschijnlijk aan het preken tijdens de repetitie, en mijn notities aan het doornemen. Ik had vooraf alleen de naam van de voorstelling – Ndoto - bedacht, verder heb ik het op me af laten komen. Ndoto betekend droom. Het was voor mij altijd een droom om daarheen te gaan, en voor de dansers was het een droom om in zo’n voorstelling te zitten. Ik bouw een stuk om de dansers heen, en om de inspiratie die ik op zo’n plek opdoe. Het blijft community werk. Het gaat over hun.”
“Tijdens de voorstellingen dansen de jongens op het nummer Made in Africa van Stephan Marley. Dat was heel bijzonder, want het gaat eigenlijk over hun. Ik heb daar jongens een kans gegeven die Edu (de artistiek leider van Sarakasi, red.) niet zou selecteren. Acrobaten laten dansen die anders alleen als acrobaat zouden worden gelabeld. De dankbaar was enorm, dat was tof om aan Edu te kunnen laten zien.”
“Omdat ik altijd heel gepassioneerd ben lijkt het hier of ik aan het zingen ben, maar ik ben aan het speechen na de première. Het was een eenmalige voorstelling. Ik was helemaal gesloopt na afloop. Het was een intens project, maar het was het waard.”
“De Sarakasi dome op Ngara road. Hier zit alles in – het theater, danszalen, kantoren en een dakterras. Mijn appartement zat helemaal onderin. In de avonden was ik helemaal alleen. Spookachtig was dat, maar het wende snel. ’s Avonds zat ik vaak op mijn balkon te schrijven of te denken.”
Het afgelopen jaar namen we de vijftien diverse talenten van de 3Package Deal 2016 onder de loep in het jaar waarin ze hun kunstpraktijk verder ontwikkelden en zich binnen een scala wijd uiteenlopende disciplines - van mode tot film, en van urban dans tot olfactory art - voorbereidden op hun eindpresentatie.
Danser en choreograaf Junadry Leocaria (1985) danste bij ISH & Don’t Hit Mama en reisde afgelopen juli in het kader van de 3Package Deal vijf weken naar Nairobi om een dansvoorstelling te maken met Sarakasi Trust, een Keniaans kunst- en cultuurinitiatief. In 2009 kwam Leocaria via ISH bij het AIDS gala met Sarakasi in contact. Leocaria: “dit jaar werd ‘ooit’, ‘nu’.”
De reis naar Kenia is niet de enige die de danseres dit jaar heeft ondernomen: ze ging ook nog naar New York en Venetië, en werkte aan een groot aantal projecten. De laatste maanden van het 3Package Deal jaar waren gericht op verdieping en ontwikkeling. Haar verblijf in Nairobi maakte daar deel van uit. Een verslag in tien foto’s.
Over de 3Package Deal
De 3Package Deal, een initiatief van het AFK en Bureau Broedplaatsen (BBp), stimuleert en faciliteert door middel van betaalbare woon- en werkruimte, een budget van € 22.500 en professionele begeleiding van een aantal gerenommeerde Amsterdamse coalities ieder jaar de ontwikkeling van een geselecteerde groep creatieve talenten. Junadry Leocaria maakte dit jaar deel uit van de Coalitie Dans, met Don’t Hit Mama, Frascati, Dansmakers en de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten.
Tekst & Beeld: Lauren Mae Murphy