Humanity is an Ocean

Vrijdag 19 mei zingt Galakoor in de Dominicuskerk Amsterdam drie stukken van Engelse bodem die weliswaar in een liturgische traditie staan, maar daar juist ook uit willen breken: traditie binnen vernieuwing of vernieuwing binnen traditie.

Zo gebruikt Ostafew voor haar Requiem voor Humanity teksten uit het traditionele christelijke Requiem, het Boeddhisme, Jodendom en Hindoeïsme, evenals citaten van Ghandi en andere inspirerende leiders. Zij laat hiermee zien dat troost en hoop voor de mensheid overal aanwezig zijn. Ook Bernstein verweeft in zijn Chichester psalms liturgische tradities met elkaar, de joodse en christelijke. Met ongebruikelijke maatsoorten en swingende ritmes zorgt hij bovendien voor muzikale vernieuwing. Troost en hoop zijn echter steeds een uitgangspunt. Het stuk ademt een serene en hoopvolle sfeer uit. Die sfeer past ook bij het meest traditionele stuk uit dit programma, de psalm Lord thou hast been our refuge van Vaughan Williams. Voor Galakoor zijn deze werken bijzonder aansprekend aangezien zij enerzijds een traditioneel klassiek koor zijn en anderzijds een missie hebben als LHBT-koor. 

Programma
Helen Ostafew – Requiem for Humanity (2015)
Leonard Bernstein – Chichester psalms (1965)
Ralph Vaughan Williams – Lord thou hast been our Refuge (1921)

o.l.v. Yt Nicolai
Hanneke Hommes (sopraan)
Karen Engels (alt)
Coen Honig (bariton)
Gerrie Meijers (orgel/piano)
Tom Rutgers (percussie)
Annegreet Rouw (harp)