Geen Hond in Amsterdam

De film 'Geen Hond in Amsterdam' blikt terug op de lockdown en laat de schoonheid van Amsterdam in een droombeeld zien. Het doel is mensen die schoonheid te laten ervaren en doen realiseren dat volledig teruggaan naar het oude normaal ook niet wenselijk is. Bij het filmen was het kwartet voortdurend met zijn vieren op stap: regisseur Lucas Camps, cameraman Danny Noordanus, componist Robbert Schep en zijn trouwe hond Jax. 
 
Wat de film uniek maakt is dat ze er bewust voor hebben gekozen om in de lege straten voortdurend een onderwerp te plaatsen, namelijk de hond Jax. Net zoals het concept dat stilte in geluid pas echt opvalt als je in plaats van helemaal niks, juist het geluid van een kerkklok of krekels in de verte laat horen, zo werkt dat met beeld ook: een lege straat met werkelijk helemaal niets voelt op de een of andere manier minder leeg dan wanneer je er één hond ziet rondlopen. Juist door dat element toe te voegen krijgt de hele film iets onwerkelijks en unheimisch. Dit wordt versterkt door de dromerige muziek, die echt in een wisselwerking met het maken van de film tot stand is gekomen. Beide disciplines hebben elkaar voortdurend geïnspireerd en verder gedreven in het maakproces. 
 
Naast de dromerige sfeer van de verlaten straten, wilden ze de film vertrouwen uit laten stralen. Vandaar ook deze hond, want voor veel mensen staat een hond voor vertrouwen. Bovendien maken ze op het einde van de film de overgang naar het nu: de wereld gaat weer open. Maar in de beelden van de wereld nu, laten ze Amsterdam zien zoals we dat graag zouden zien. Voetgangers, fietsers, gezelligheid. En niet terug naar de gehaastheid van voor de lockdown. Bekijk de film hier!

Het AFK heeft 'Geen Hond in Amsterdam' ondersteund via het Snelloket.